Michał Kurtyka powołany na ministra klimatu

Michał Kurtyka karierę zawodową rozpoczął w Urzędzie Komitetu Integracji Europejskiej, w zespole ministra Jana Kułakowskiego, odpowiedzialnego za prowadzenie negocjacji akcesyjnych z Unią Europejską, gdzie prowadził zespół analityczny i odpowiadał bezpośrednio za obszar energetyki oraz transportu.

W kwietniu 2018 roku został powołany na stanowisko Pełnomocnika rządu ds. Prezydencji COP 24, czyli szczytu klimatycznego ONZ w Katowicach. W tym samym roku objął stanowisko wiceministra środowiska. Będzie przewodził negocjacjom klimatycznym do pierwszego dnia grudniowego szczytu w Madrycie. W trakcie konferencji w Katowicach państwa przyjęły tzw. rulebook, który określa podstawowe procedury i mechanizmy, niezbędne do wdrożenia Porozumienia paryskiego wynegocjowanego w 2015 roku. Podczas konferencji przyjęto również Deklarację Solidarnej i Sprawiedliwej Transformacji (Just Transition), która mówiąc o ekonomiczności ochrony klimatu zwraca uwagę, że musi się to odbywać przy utrzymaniu rozwoju gospodarczego i miejsc pracy.

Wcześniej, w 2016 r. Kurtyka został sekretarzem stanu w Ministerstwie Energii, gdzie był odpowiedzialny za rozwój technologiczny oraz wprowadzanie innowacji do sektora energii, realizację polityki klimatycznej i energetycznej w sektorze paliwowo-gazowym, prowadzenie relacji międzynarodowych z państwami oraz organizacjami międzynarodowymi. Do jego obowiązków należało również nadzorowanie udziału państwa w największych polskich przedsiębiorstwach energetycznych w sektorze naftowym i gazowym, takich jak Orlen, Lotos i PGNiG. Był pomysłodawcą "Planu Rozwoju Elektromobilności", a następnie pilotował tworzenie ustawy o elektromobilności i paliwach alternatywnych.

Michał Kurtyka ur. w 1973 r. jest absolwentem paryskiej uczelni Ecole Polytechnique i stypendystą w zakresie optyki kwantowej, znajdującego się pod Waszyngtonem (DC) National Institute of Standards and Technologies, gdzie pracował pod przewodnictwem laureata nagrody Nobla z fizyki Williama D. Phillips’a.

W trakcie studiów specjalizował się również w ekonomii, ze szczególnym uwzględnieniem organizacji rynku pod przewodnictwem profesora Jean Tirole, laureata nagrody Nobla z ekonomii w 2014 roku.

W obszarze ekonomii międzynarodowej studiował na uniwersytecie w Louvain La Neuve oraz uzyskał tytuł magistra w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. Obronił pracę doktorską na Uniwersytecie Warszawskim.