KE zatwierdziła polskie wsparcie dla offshore. Jego budżet to prawie 23 mld zł

"Ten polski program jest bardzo dobrym przykładem tego, w jaki sposób polityka konkurencji może umożliwić państwom członkowskim wspieranie projektów w dziedzinie energii odnawialnej, takich jak morskie farmy wiatrowe" - oświadczyła wiceprzewodnicząca Komisji Margrethe Vestager, odpowiedzialna za politykę konkurencji.

Zauważyła, że "zachęca on przedsiębiorstwa do inwestowania w takie ekologiczne projekty, w które bez wsparcia by nie zainwestowały".

"Mamy nadzieję, że w przyszłości będziemy świadkami wielu takich inicjatyw, które wnoszą wkład do Zielonego Ładu UE bez nadmiernego zakłócania konkurencji na jednolitym rynku" - dodała.

Program będzie realizowany w dwóch etapach. W pierwszym etapie projekty morskich farm wiatrowych otrzymają pomoc w ramach wyjątku od wymogu aukcji ze względu na bardzo ograniczoną liczbę projektów. W tej pierwszej fazie cena referencyjna dla poszczególnych projektów zostanie ustalona administracyjnie na podstawie ich odpowiednich kosztów, przy maksymalnym poziomie 319,60 PLN/MWh (71,82 EUR/MWh).

 Reklama

Po uzyskaniu pozwolenia środowiskowego (ustanawiającego ostateczne parametry techniczne) promotor każdego projektu prześle Komisji indywidualne powiadomienie wraz z biznesplanem. Na podstawie biznesplanu Komisja dokona indywidualnej oceny konkretnego poziomu pomocy operacyjnej.

W ramach drugiego etapu programu pomoc będzie przyznawana w drodze otwartych i konkurencyjnych aukcji, organizowanych od 2025 r., a cena referencyjna w ramach danego projektu zostanie ustalona na podstawie oferowanej ceny.

Całkowity maksymalny budżet programu wynosi 22,5 mld euro i będzie realizowany do 2030 r.

Komisja oceniła program na podstawie unijnych zasad pomocy państwa, w szczególności wytycznych z 2014 r. w sprawie pomocy państwa na ochronę środowiska i cele związane z energią.

KE uznała, że pomoc jest konieczna i wywołuje efekt zachęty, ponieważ projekty dotyczące morskiej energii wiatrowej nie zostałyby zrealizowane w przypadku braku wsparcia publicznego. Ponadto środek pomocy jest proporcjonalny i ograniczony do niezbędnego minimum.

Wreszcie Komisja stwierdziła, że pozytywne skutki środka pomocy, w szczególności jego skutki środowiskowe, przeważają ewentualne negatywne skutki związane z zakłóceniami konkurencji.

Polska zobowiązała się również do przeprowadzenia oceny ex post, w ramach której podda ocenie poszczególne elementy programu.