Turcja chce tłoczyć do Europy trzy razy więcej gazu. Pomoże Rosja

Ile Turcja może tłoczyć gazu do Europy? Ankara ma ambitne plany, aby niebawem na rynki dostarczano nawet 100 mld m sześc. gazu rocznie.
Na antenie telewizji TVnet, szef tureckiego ministerstwa energetyki Fatih Dönmez stwierdził, że obecnie Ankara ma możliwość dostarczać na zagraniczne, europejskie rynki ok. 30-40 mld m sześc. gazu rocznie, jednak w przyszłości potencjał dostaw może sięgać nawet 100 mld m sześc. Wskazał, że przyczyni się do tego tworzony przy współpracy z Rosją hub gazowy.
Dodał, że do powstający niedaleko Stambułu hub nie wypełni jedynie gaz z Rosji, ale również surowiec docierający do Turcji z innych państw.
Enerji gündemini @tvnet ekranlarında @serhatibrahim moderatörlüğünde @nedimsener2010 ve @meteyarar’a değerlendirdik.
— Fatih Dönmez (@fatih_donmez) January 2, 2023
🔴 Enerji alanında yeni iş birlikleri 🤝
🔴 Maden ihracatında tarihi rekor 🥇
🔴Karadeniz’deki son keşiflerin detayları 🚢 pic.twitter.com/nvnvHxqhMi
Zdaniem Dönmeza budowa całego hubu potrwa około roku, choć analitycy już zaznaczają, że termin ten może znacznie się wydłużyć, a stworzenie samej niezbędnej infrastruktury wyniesie od 3 do 4 lat.
Ponadto Ankara zdeklarowała, że nie zamierza nakładać limitu cenowego na rosyjski gaz. „Dzięki tej platformie tworzymy rynkowe mechanizmy sprzedaży gazu ziemnego. Nie zamierzamy ingerować w relacje między sprzedającym a kupującym, nakładać żadnych ograniczeń" — powiedział Donmez komentując pytanie, jak będzie funkcjonował hub gazowy w kontekście sankcji energetycznych na Rosję.
Pogrążona w kryzysie Turcja chętnie skorzystałaby na handlu gazem z Europą. Podczas jednego ze spotkań przywódców obu państw, Władimir Putin podkreślił, że szlak przez Turcję jest „najbardziej niezawodną drogą" transportu surowca z Rosji do UE. Jego zdaniem, umożliwiłoby to kupowanie gazu Europie po mniej wygórowanych cenach.
Jednakże przyszłość dla tworzonego międzynarodowego hubu stoi pod znakiem zapytania w przypadku braku europejskiego poparcia dla inwestycji. Wraz ze stopniowym rozwojem projektu konieczne jest stworzenie odpowiednich warunków gospodarczych, zapewniających przez lata stały popyt na surowiec w Europie oraz wybudowanie kosztowej infrastruktury, która w obliczu ciągłej niepewności na rynku gazu, może okazać się przeinwestowana.