URE podał wysokość jednej ze składowych przyszłorocznych rachunków: opłaty OZE

Opłata OZE została wprowadzona przepisami ustawy o odnawialnych źródłach energii z 2015 roku. Wiąże się ona ze wsparciem wytwarzania energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych w instalacjach OZE i wynika z funkcjonowania w Polsce mechanizmów, które pomagają zapewnić odpowiednio wysoki udział zielonej energii w krajowym miksie energetycznym.

Opłata obowiązuje od 2016 roku, ale w tym czasie zdarzały się okresy, gdy nie była pobierana (wynosiła 0 zł/MWh). Było tak m.in. w latach 2023-2024. Od przyszłego roku wzrośnie ona do 3,50 zł/MWh. W dotychczasowej historii tylko raz była ona wyższa – w 2017 r., kiedy wyniosła 3,70 zł/MWh.

Po co w ogóle pobierana jest ta opłata? W ten sposób zbierane są fundusze na wypłacanie wyrównań dla wytwórców energii elektrycznej z OZE – ale tych, którzy uzyskali wsparcie w ramach systemu aukcji.

„Jeśli cena TGeBase jest niższa niż wynikająca z poziomu udzielonego wsparcia, wtedy dysponent opłaty OZE, którym jest spółka Zarządca Rozliczeń, wypłaci wytwórcom należną im różnicę (ujemne saldo). I właśnie na ten cel pobierana jest od wszystkich odbiorców energii opłata OZE. Zasada ta jest stosowana w odniesieniu do wszystkich systemów wsparcia wynikających z ustawy o odnawialnych źródłach energii, a także z ustawy o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych, tj. systemów wsparcia opartych na zasadzie rozliczania kontraktu różnicowego” – tłumaczy URE.