Elektroenergetyka
Ruszył projekt ustawy o rekompensatach dla sektorów i podsektorów energochłonnych
Jak wynika z opublikowanego w poniedziałek na stronach Rządowego Centrum Legislacji projektu nowelizacji ustawy o rekompensatach dla sektorów i podsektorów energochłonnych autorstwa resortu rozwoju, możliwość ubiegania się o rekompensaty za zużycie energii uzyska m.in. sektor produkcji wodoru, straci ją m.in. sektor produkcji nawozów i związków azotowych.
Projekt nowelizacji ustawy o systemie rekompensat dla sektorów i podsektorów energochłonnych ma związek z wydanymi we wrześniu 2020 roku, a obowiązującymi od 2021 do 2030 roku wytycznymi Komisji Europejskiej. KE wykluczyła w nich możliwość ubiegania się o rekompensaty dla części sektorów i podsektorów energochłonnych. Jak czytamy w Ocenie Skutków Regulacji projektu, chodzi m.in. o sektory: wydobywania minerałów dla przemysłu chemicznego oraz do produkcji nawozów; produkcji nawozów i związków azotowych; produkcji rur, przewodów rurowych i profili drążonych bez szwu ze stali; produkcji przędzy bawełnianej; produkcji włókien chemicznych; górnictwa rud żelaza oraz produkcji tworzyw sztucznych. Poza tym Komisja Europejska wskazała sektory, które mogą ubiegać się o rekompensaty, to m.in.: wytwarzanie i przetwarzanie produktów rafinacji ropy naftowej; produkcja metali nieżelaznych; odlewnictwo żelaza oraz produkcja wodoru.
Jak czytamy w Ocenie Skutków Regulacji projektu nowelizacji Ustawy, poza uaktualnieniem listy sektorów i podsektorów, które mogą ubiegać się o rekompensaty, zakłada on określenie maksymalnej intensywności pomocy na poziomie 75 proc.; zmianę formuły służącej do obliczania maksymalnej kwoty rekompensaty - zastąpienie produkcji referencyjnej używanej dotychczas do obliczania rekompensat, rzeczywistymi danymi dotyczącymi produkcji z roku kalendarzowego, rezygnację z dokumentacji dotyczącej ewentualnego zwiększenia zdolności produkcyjnej instalacji, a także wprowadzenie dla wnioskujących o rekompensaty dodatkowych obowiązków dotyczących zmniejszenia emisyjności prowadzonej działalności.
Nowe przepisy zakładają też wprowadzenie możliwości zwiększenia pomocy tak, by ograniczyć kwotę kosztów pośrednich pokrywanych na poziomie przedsiębiorstwa do 1,5 proc. wartości dodanej przedsiębiorstwa, a w przypadku przedsiębiorstw, w których pomoc w wysokości 75 proc. jest niewystarczająca do zapewnienia odpowiedniej ochrony przed ryzykiem ucieczki emisji jednakże w żadnym przypadku intensywność pomocy względem kosztów kwalifikowanych - kosztów pośrednich w ramach sektorów uprawnionych do uzyskania pomocy - nie może przekroczyć 100 proc.
Projekt noweli zakłada też objęcie wsparciem całości zużycia energii elektrycznej, niezależnie od źródła jej pochodzenia. W OSR wyjaśniono, że zgodnie z wytycznymi Komisji Europejskiej obowiązującymi do 2020 r. autoprodukcja była wyłączona z możliwości wliczania jej do wyliczenia rekompensat.
Kolejną zmianą, która zakłada projekt jest przewidzenie wyliczenia wskaźnika emisji dwutlenku węgla potrzebnego do wyliczenia wysokości rekompensaty opartego na zasadach rynkowych. Dodano, że w tym celu konieczne jest upoważnienie ustawowe ministra właściwego do spraw energii, do określenia, w drodze rozporządzenia, metodologii wyznaczania oraz wysokości tego wskaźnika emisji.
Projekt zakłada również m.in. wprowadzenie administracyjnej kary pieniężnej w przypadku niespełnienia warunkowości przez podmioty, które uzyskały rekompensaty.
"Dodatkowo przewiduje się aktualizację limitów wydatkowych określonych w art. 33 ustawy o rekompensatach, uwzględniając najnowsze prognozy cen i wolumeny sprzedawanych uprawnień do emisji. Zmiany w art. 33 ustawy o rekompensatach są zgodne z obecnie obowiązującym art. 6 ust. 1 tej ustawy, który określa, że maksymalny limit środków finansowych przeznaczonych na przyznanie rekompensat jest równy wysokości środków ze sprzedaży uprawnień do emisji, o których mowa w art. 49 ust. 2c ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (...). Przepis ten przewiduje, iż 25 proc. środków sprzedanych w drodze aukcji uprawnień do emisji przekazuje się do Funduszu Rekompensat Pośrednich Kosztów Emisji. Z uwagi na przyjęcie podczas grudniowej Rady w 2020 r. nowego celu 55 proc. (zwiększenie z 40 proc.) oraz skokowego wzrostu cen uprawnień (z 21,01 EUR przyjętego na potrzeby wyliczenia dochodów oraz wydatków na rekompensaty w 2019 r. do 61 EUR w dniu 3 września 2021 r.) istnieje konieczność zaktualizowania limitu wydatków przeznaczonych na rekompensaty" - czytamy w Ocenie Skutków Regulacji. Dodano tam również, że przedłużenie okresu udzielania rekompensat przewiduje się do 2030 r.
