Muzeum Górnictwa Węglowego z ofertą na remont maszyny parowej

Remont zbudowanej w 1915 r. przez Hutę Eisenhütte Prinz Rudolph w Dülmen monumentalnej maszyny, a także podłączenie jej do nowego źródła pary, były elementami unijnego projektu placówki o wartości ponad 80 mln zł. O zakończeniu inwestycji i przeprowadzonych odbiorach technicznych poinformował PAP dyrektor muzeum Bartłomiej Szewczyk.

„Będziemy chcieli na początku stycznia zaprosić media, bo mamy już uruchomioną maszynę parową. Jesteśmy po odbiorze końcowym. Maszyna jest po generalnej konserwacji, wybudowana też jest dla niej wytwornica pary – to wszystko jest odebrane i chodzi” - wyjaśnił Szewczyk.

Od ponad dekady Muzeum Górnictwa Węglowego rozwija działalność głównych atrakcji turystyki przemysłowej Zabrza. To zabytkowa kopalnia węgla kamiennego Guido oraz kompleks Sztolnia Królowa Luiza - oparty o wyrobiska dawnej kopalni o tej nazwie i fragment XIX-wiecznej sztolni odwadniającej, ciągnącej się do Zabrza od Chorzowa.

Organizowane wspólnie przez samorząd woj. śląskiego i Zabrza muzeum w poprzednich latach przeprowadziło m.in. warty łącznie ok. 200 mln zł (w tym ok. 130 mln zł środków zewnętrznych, głównie z UE) program inwestycyjny dotyczący Guido i Luizy.

Pod kątem obecnie dostępnych środków unijnych muzeum prowadzi oszacowany na blisko 85 mln zł kolejny projekt, dzięki któremu chce zachować następne unikatowe obiekty przemysłowe. Jego częścią będzie też utworzenie przez miasto Chorzów Muzeum Hutnictwa - na terenie tamtejszej dawnej Huty Kościuszko.

Dofinansowane blisko 60 mln zł z UE przedsięwzięcie dotyczy m.in. kilku obiektów i przestrzeni w Zabrzu. Obejmuje odbudowę zniszczonego budynku cechowni kopalni Królowa Luiza, remont głównej siedziby placówki przy ul. 3 Maja, a także część zasadniczego historycznego kompleksu tej kopalni.

Częścią kopalni był szyb Carnall, którego maszynownia mieści sprawną od ponad stu lat, efektowną maszynę parową. Pokazy jej pracy były do niedawna jedną z głównych atrakcji skansenu Królowa Luiza. Od pewnego czasu jednak maszyna coraz bardziej wymagała remontu i konserwacji, problemem też stało się jej zasilanie.

Wobec perspektywy odcięcia dotychczasowego źródła pary z pobliskiej, również ponadstuletniej elektrociepłowni, która została już zastąpiona nowym zakładem, Muzeum przygotowało dwa zadania i - w ramach dużego projektu unijnego – ogłaszało pod ich kątem przetargi.

Pod kątem nowej kotłowni parowej dla maszyny muzeum wybrało już w pierwszym postępowaniu ofertę opiewającą na nieco ponad 2,8 mln zł (przy budżecie niespełna 2,9 mln zł). Przetarg na remont i konserwację maszyny był dwukrotnie unieważniany – ostatecznie jedyna startująca firma zmieściła się w budżecie 860 tys. zł.

Wyremontowaną teraz maszynę tworzy tłokowy silnik parowy bliźniaczy o mocy 2000 KM (dwa leżące cylindry o średnicy 955 mm, skoku tłoków 1600 mm i ciśnieniu pary 8-12 atm), który poprzez podwójny układ korbowy napędza koło linowe o średnicy 6 m, pełniące też funkcję koła zamachowego.

Wspólny unijny projekt „Rewitalizacja i udostępnienie poprzemysłowego Dziedzictwa Górnego Śląska” zabrzańskiego muzeum i chorzowskiego samorządu został wpisany do Kontraktu Terytorialnego Woj. Śląskiego. Przyznane w 2017 r. unijne dofinansowanie pochodzi z Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko.

Podczas grudniowej sesji Sejmiku Woj. Śląskiego marszałek regionu Jakub Chełstowski podał, że w 2020 r. Muzeum Górnictwa Węglowego w Zabrzu będzie głównym organizatorem tegorocznego święta Szlaku Zabytków Techniki Woj. Śląskiego – Industriady.

Dotąd organizatorem imprezy, która w ostatnich latach stała się świętem całego regionu, był urząd marszałkowski. Decyzją zarządu województwa, niedawno jednak zmieniły się organizacja i władze wydziału kultury urzędu, którego jeden z referatów zajmował się zabytkami przemysłowymi i właśnie Industriadą.